"Olimpizm" sozu, ilk defa olimpik hareketin atasi Fransiz Baron Pierre de Coubertin tarafindan kullanildi.
Uluslararasi Olimpiyat Komitesi'nin (IOC) Romanyali uyesi Alexandru Siperco 1974 yilinda "olimpizm dusuncesi" icin belli bir terim getirilerek, Olimpiyat Tuzugu'ne yazilmasini onerdi.
10 yildan fazla suren tartismalardan sonra, "olimpizm dusuncesi" sozu nihayet 16 Haziran 1991 yilinda yururluge giren "Olimpiyat Tuzugu"nde yer aldi. Bu, Uluslararasi Olimpiyat Komitesi'nin (IOC) tarafindan "olimpizm duzuncesi" icin yapilan ilk aciklamadir.
Olimpizm , beden gucu ve becerisi ile birlikte insan aklinin gelismesini hedef alan ve boylece insanin tum niteliklerini simetrik bir bicimde ve bir uyum icinde gelisimini hedef alan bir felsefedir.
Amaclarindan diger birisi de , insani egitmek ,karakterini ve ahlakini kuvvetlendirmek, eskilerin ideali olan " KALOS KAGATHOS" insani yaratmaktir. Olimpizm , tam manasi ile egitsel ve pedagojik amaclar guder.Olimpizm ne bir din , ne bir sosyal doktrin,ne de bir sosyal,ekonomik sistemdir.Olimpizm bir ruh halidir , hayat tarzidir,insanlik gorusudur, Asalet ve tertemiz ahlak okuludur. Bir " cikarsiz ideal " inancidir.